Nesningadn voro ikkji snaue. Dei era jo duvele stolte tå å væra den heitaste staden i heile kongeriket. I dag diska dei ikkji bærre upp me bitandes polarværme, dei baud sjikkele på seg sjølve – dei spreia møk på jordudn…
Det va so kraftig ein eim at me ikkji eingøng kjende lukta tå tigerbalsam og gamal sveite i treningskleudn te ålingadn.
Te start stilte det fleirogførti sprekinga frå både Hallingdal og Valdres. Valdrisadn voro livredde for å få tyn tå hallingadn, so dei trøkka te som galne. Lell va det vertskapet på nes som sykla snøggast tå dei alle.
Kjetil Andre Bjerkreim trøkka frå far sin som om han hadde støle heimebrenten hass og Ove Grøndal (utflutt gudbrandsdøl busett på Nes) kom på trea.
Det va forreisten te å me danska med i rittet. Faktisk nokon tå dei beste danske langrennsløperadn. Det ekje værst